Yaz geldi, şehirler değişti. Kimileri tatile çıktı, kimi şehre döndü. Festivaller başladı, konserler başladı, meydanlar doldu, caddeler sabah akşam hareketlendi. Ama bir şey çok net ortaya çıktı: Yoğunlukla başa çıkabilen şehirler ile başa çıkamayanlar birbirinden çok farklıydı.
Bu farkı yaratan neydi?
Tek bir kelimeyle söylemeliyim ki: Sistem. Daha açık haliyle: Akıllı şehir teknolojileri elbette Trafiği yönlendiren sinyalizasyon yapısı, kalabalıkla senkronize çalışan ışık sistemleri, toplu taşıma hatlarında anlık yoğunluk takibi, hat yönlendirmeleri, yolcu yönlendirme ekranları, mobil uygulamalar üzerinden bilgi paylaşımı, acil durumlara hızlı müdahale,hızlı geçiş sistemleri… Bu sistemler sayesinde şehir, sadece nefes almakla kalmıyor; birlikte yaşama deneyimini kaliteli tutuyor. Çünkü şehir sadece fiziksel bir alan değil, yaşayan bir organizmadır. Ve bu organizma yaz mevsiminde ciddi bir sınavdan geçiyor. İşte bu sınavda önceden planlamış, teknolojiyi doğru entegre etmiş şehirler bir adım öne çıkıyor. Yolunu bulan, zamanında ulaşan, güvenle aydınlıkta yürüyen, kalabalıkta bile sakin kalan bir vatandaş profili varsa eğer bu arka planda iyi çalışan sistemler sayesinde mümkün oluyor. İnsan rahatladıkça teknoloji görünmez hale geliyor ama etkisi her adımda hissediliyor.
Belki bu yaz ilk defa insanlar bu cümleyi kuracak: “İyi ki bu sistemleri yapmışlar! “
İşte bu yüzden artık “akıllı şehir” vizyon değil, zorunluluk halinde. Özellikle yaz gibi yüksek hareket dönemlerinde, sistemsiz bir şehir, en güzel anlarımızı bile strese dönüştürebiliyor.
Ve evet, geçen ay sormuştum : Şehir mi akıllı, vatandaş mı aktif?
Bu ay görüyoruz ki, aktif vatandaş ancak sistemle desteklenmiş bir şehirde etkili olabilir. Tam da bu yüzden, bugün şehirleri geleceğe hazırlamanın en güçlü yolu; teknolojiyi sadece bir araç değil, bir zemin olarak görmek. Kalabalıklar büyümeden, sorunlar yığılmadan, şehirleri akılla yönetmek. Çünkü huzurlu bir şehir deneyimi, sadece vatandaşa değil, şehri yöneten akla da çok şey anlatır.
